Het is vrijdag

Het is vrijdag 5 december. Zoals gewoonlijk bewaak ik dan de financiële administratie en staat mijn mand naast Big Boss Bertje in het kantoor. Mijn baasje roept altijd zeer ongepast “Dit is je vrijdagvriendje Hannes!” Want op de andere dagen in de week lig ik op een andere etage.

Big Boss Bertje, mijn baasje en nog een lieftallige collega werken op vrijdag samen in het kantoor. En elke vrijdag is er wel iets bijzonders. Veel collega’s van de ondersteuning zijn niet aanwezig dus alle rare dingen komen in dit kantoortje terecht. Deze week was het op donderdag al vrijdag. “Hoe kan dat nou?” zul je zeggen maar de donderdag begon met een waterleidingbreuk bij de hoofdingang van het verzorgingshuis zodat ik spontaan werd omgedoopt tot zeehond in plaats van een vier potige landrot. Toen al het water naar de zee was gedragen, of althans, daar liep het naar toe, kwam opa binnen lopen met een pink die haaks op zijn andere vingers stond. “Ja, een beetje onhandig met mijn fiets gedaan, paaltje geraakt, omgevallen, wat schaafplekken hier en daar en doe mij maar een spalkje voor mijn vinger”. Ik mocht opa niet begroeten, want in mijn enthousiasme zou ik misschien ook zijn andere vingers hebben geknakt. Dus werd ik naar mijn mand gebonjourd en opa ging mee naar het ziekenhuis. Want hoeveel medische kennis er ook in huis is, een gebroken vinger kunnen ze niet spalken in een verzorgingshuis.

Je snapt dat toen de donderdag voorbij was, mijn baasje opgelucht ademhaalde, totdat ze zich realiseerde dat de vrijdag nog moest komen. Om half 9 ‘s ochtends was het al een drukte van belang in de kantoorruimtes. Er werd gefluisterd, gesmoesd en gelachen. Er gingen kleren uit en andere kleren aan. Bleke smoeltjes van collega’s maar ook van bewoners werden omgetoverd tot gezichtjes met vegen en vlekken die nodig schoongemaakt moesten worden. “Dat zijn Roetveegpieten, Hannes” want ik hoopte met mijn lange tong een steentje bij te kunnen dragen aan het fatsoeneren van de wangen.

Als centrale middelpunt een grote Klaas met mijter en tabberd. Hoewel die Klaas verdacht veel rook naar de voorganger van de kerkdienst op de vrijdagmiddag. Alle commotie zat ik rustig te bekijken door de glazen wand van het kantoor. Deur dicht en op afstand. Nadat de Pieten en de Klaas hun rondes hadden gemaakt door het huis, zakten ze weer af naar de kantoortuin in de kelder. Ik zit inmiddels klemvast bij een collega tussen haar benen, want ja een hele ochtend liggen is best een uitdaging en deze collega is erg leuk dus ik had al een poging gedaan om haar op te vreten. Evenals de vrijwilligster die spontaan was binnen komen lopen terwijl mijn baasje er even niet was. Iedereen is welkom, mijn begroeting blijft wel onstuimig. Je zult weten dat ik de kluis bewaak met kusjes en omhelzingen.

In de deuropening stond Klaas. “Goedemorgen allen tezamen, is iedereen lief geweest?” kwam er brommend uit zijn baard. Mijn staartje maakte overuren. De grip op mijn halsband werd versterkt. Want de spanning op mijn achterpoten werd wel voelbaar. En ik denk, lief? Lief? Ik ben het toonbeeld van lief, braaf en gehoorzaam als je mijn streken even buiten beschouwing laat. Achter Klaas dook een Piet op. Een zwarte handschoen ging richting de zak die op zijn rug hing. “Volgens mij heb ik hier nog niet gestrooid!” Kom maar op, dacht ik, en ik zal je helpen ook want die kruidnootjes in die zak had ik al van verre geroken. En trouwens, ze lijken verdacht veel op mijn eigen brokken dus alles is voor Hannes! Tot in het uiterste puntje van mijn staart was de spanning voelbaar. Collega moest haar dodelijke dijen inzetten om mij op mijn plek te houden. Ik zie de hand van Piet een greep in de zak doen. Het kwijl droop al langs mijn kin naar beneden. Totdat..

Uit de lange gang van de kantoortuin dook mijn baasje op. Hoofd naar beneden, schouders omhoog, sprintje trekkend. Als een rugbyspeler ramde ze de deur naar het kantoor. Dicht. Onverbiddelijke dicht. “Geen strooigoed voor Hannes” hijgde ze nog. “want dat kost je je kleren, je knieën en je gehele voorraad snoep.”

Mmmm, het had zo’n leuke vrijdag kunnen worden.

Vergelijkbare berichten

Eén reactie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *